Şıh Beyazid'den şunları duydum:
Bir gün Hoca'yı sordum, "O deliyi ne yapacaksın?" dediler.Bazı eski alimlerde buna mana veremiyorlar, çoğu Hoca için deli diyorlar.Hiçkimsenin yayalaya çıkmadığı bir zamanda bir pınarın başında Kuran okuyan birisinin sesi dereleri inletiyor.Etrafta canlı kulak yok.Tek başıma vardım.Hoca Emmi hem okuyor hem ağlıyor.Beni görünce hemen oturdu,okumayı kesti.Toparlandı dedi ki "Ben sizden kaçarken burada da beni buldunuz". Şıh beyazıd sözünde durursan bir uçak yapar seni Hicaza götürürüm."Dururum" dedim.Yaylanın berisine geldik.Bana dedi ki "Sen köylerden yüzüne git, burnada benim biraz işim var.Ben gecikebilirim sen yerinden ayrılma, yanıma da sakın gelme, ben er geç gelirim" dedi.Gecikince ben geldiğim yerden değil biraz öteden gittim.Vardım kiyaşlı genç bir çok insanlara vaiz venasihat veriyor, onları görevlendiriyordu.Her birine ayrı ayrı nasihat ve tarifte bulunuyordu.Ben, kendi beni görmeden oradan uzaklaştım, sonra geldi.Bana öyle bir kızdı ki anlatamam:"Hani söz, hani doğruluk" diye celallendi ve "Beni kimseye söyleme "diye tembih etti.1966 yılında askere gittim , geldikten sonra 3 yıl köyde fahri imamlık yaptım.Kadro vereceklerdi.Hocam beni çağırdı.dedi ki "Kadro alacakmışsın.alma.Sen Hastasın,mesul olursun,sen dükkan aç onunla uğraş" dedi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder