ŞEYH MAHMUT APAK

 Bir gün babamla beraber idim.Güvenç köyünün yaylası olan Güney Çınar 'dayız.Dostlarıyla helalleşti ve Küreci köyünün yaylası olan Tandır'a doğru yola çıktık.Babam önde ben arkada tesbihler elimizde yürürken epey bir zaman yürüdükten sonra Babam aniden durdu.Dinlendi,dinlendi, sonra bana dönüp "Mahmut! tandır'a gitmeyelim.Güney Çınar'a dönelim ,böylesi daha hayırlı görünüyor" dedi.Ben ses çıkarmadım geri döndük.Yolda kalbimden "Buraya kadar geldik, niye geri döndük, ne işimiz var" gibi düşünceler geçti.Zaten yol çok tozlu olduğu için hoşuma gitmedi.kalbimden böyle geçince bana dönüp;"Seni arayanı aramak hakikatın zerresidir" dedi.Ben bir şey anlamadım ama ses çıkartmayıp dönüp yürümeye başladık.Güney Çınar'a varınca iş anlaşıldı.Biz oradan ayrılınca  Kırıkhan'dan Hacı Ali isminde bir dostu Aktepe'ye gelip "Şıh baba nerede?" diye sorunca kendisine yaylada demişler.O da yaz sıcağında kan ter içinde Güneyçınar yaylasına gelince Babamı bulamamış ve kalbine mahzunluk çökmüş.Böylece geri dönüşümüzün sırrı anlaşılmış oldu.